پولیپ های بيني
دکتر محسن نراقی
شايعترين تودههای حفرات بيني پوليپهاي التهابي هستند كه با ادم و پرولاپس مخاط سينوسي به درون حفره بيني، تظاهر مييابند. علت اصلی ایجاد پولیپ ها در اغلب موارد هنوز ناشناخته باقی مانده است. در ابتدا پوليپكوچك است و با افزايش ادم زير مخاطي بزرگتر ميشود تا به صورت يك توده صاف و رنگ پريده درآيد. پوليپها پايهدار، متحرك و اغلب متعدد و دوطرفه هستند. در لمس معمولا حساسيت ندارند و به راحتي قابل حركت دادن هستند. در مقابل، شاخكهاي بيني قابل حركت نيستند و موقع دستكاري حساسيت زيادي دارند. پوليپها معمولا زرد كم رنگ يا خاكستري ـ آبي هستند، ولي ممكن است بهعلت التهاب قرمز باشند. اكثر پوليپها در زير شاخك مياني ديده ميشوند، زيرا منشأ آنها از سينوس اتموئيد قدامي است. پوليپهايي كه منشأشان سينوس اتموئيد خلفياست، فوقانيتر و خلفيتر قرار ميگيرند.
پوليپهاي بسيار بزرگ سينوس ماگزيلاري ميتوانند كل حفره بيني را پركنند و از سوراخ خلفي بيني به طرف گلو گسترش يابند (پوليپهاي آنتروكوانال). پس از رد احتمال مننگوسل، انسفالوسل و ساير ضايعات متخصص گوش، گلو و بيني ميتواند پوليپهاي انسداد دهنده را از طريق جراحي خارج سازد. خارج كردن كامل پوليپها مستلزم پاكسازي سينوسهاي منشاء آنها به ويژه سينوسهاي اتموئيد است. از این رو یک جراحی اندوسکوپیک سینوس، همان گونه که در درمان سینوزیت مزمن به کار میرود، روش جراحی استاندارد در درمان پولیپهای بینی نیز محسوب می شود. اگر پاک سازی سینوس ها به طور موثر انجام نگیرد و یا عوامل تشدید کننده پوليپها (آلرژي، عفونت و التهاب) مهار نشده باشد، احتمال عود پوليپها افزایش می یابد. پوليپهاي درمان نشده كه به مدت طولاني باقي باشند موجب پهنشدن پل بيني ميگردند. بعضي از پوليپها با آسم و حساسيت به آسپرين همراه هستند. بيماران مبتلا بهاين ترياد پيشآگهي بدتري از نظر بهبودي دارند. گاهي نيز پوليپهاي بيني در زمينه واكنشهاي حساسيتيائوزينوفيلي نسبت به قارچها ايجاد ميشوند. در اين حالتعلاوه بر جراحي، استفاده از كورتيكواستروئيدها در متوقفكردن روندهاي حساسيتي نسبت به آنتيژنهاي قارچي، مؤثر است.
در كودكاني كه دچار پوليپ بيني هستند، بايد بيماريهاي سيستميك از جمله فيبروز كيستيك در نظرگرفته شود.
کلیه حقوق برای مولف محفوظ است، استفاده بدون مجوز کتبی پیگرد قانونی دارد.