رينوره مغزي ـ نخاعي
دکتر محسن نراقی
ترشح يك طرفه شفاف بيني كه به طور خودبهخودي وبه تناوب ايجاد ميشود و با خم کردن سر بیشتر می شود قويا تشخيص نشت مايع مغزي ـ نخاعي رامطرح ميسازد. در اين حال با پايين آوردن سر يا فشارآوردن بر وريدهاي ژوگولر جريان مايع افزايش مييابد. شايعترين علت رينوره مغزي ـ نخاعي تروما است. شايعترينمحل نشت، سقف اتموئيد و صفحه غربالي است.
اكثر رينورههاي تروماتيك در روزهاي اول خودبهخود متوقف ميشوند. علايم باليني رينوره مغزي ـ نخاعيترشح آبكي و شفاف، آنوسمي و سردرد به علت ورود هوا بهمغز است. مننژيت به عنوان علامت اوليه در 20 درصد موارد است. تشخيص با مشاهده ترشح فراوان آبكي، شفاف و بدون چسبندگي است. وجود گلوكز بيش از 30 ميليگرم در ميليليتر در آزمايش از مايع تشخيصي است. همچنين در مقادير كمي از مايع رينوره، وجود بتا ترانسفرين تشخيص را مسجل ميكند. سيتياسكن با تزريق مادهحاجب غير يوني به داخل فضاي سابآراكنوئيد، موادراديوايزوتوپ و تزريق فلورسئين به داخل فضاي سابآركنوئيد در تشخيص نشت مايع مغزي ـ نخاعي با موفقيتهاي متفاوت به كار رفتهاند. در موارد تروماتیک اکثر نشت ها با استراحت و درمان های محافظه کارانه متوقف می شوند. درمان رينوره مغزي ـ نخاعي پابرجا، جراحي و بستن نقص موجود با استفاده از پيوند فاسيا و پوشاندن آن با فلپهاي مخاطي است. در بسياري از موارد اين امر توسط جراح گوش، گلو و بيني و با كاربرد اندوسكوپ از راه بيني قابل انجام است.
کلیه حقوق برای مولف محفوظ است، استفاده بدون مجوز کتبی پیگرد قانونی دارد.